14 Aralık 2012 Cuma

HOŞ GELDİNİZ OYUN BAHÇEME


Şarkıda dediği gibi “Nasıl anlatsam, nerden başlasam” …


Bu blog açılalı neredeyse 20 gün oldu ve daha bir arpa boyu cümle iliştirebilmiş değilim. Her gün kendime görev ediniyorum “Bak küçükhanım bu gün sayfan için iki satır karalayıp, sağ ayağınla besmele çekerek bu mecraya dalacaksın” nerdeeeee….

Yazacak, söyleyecek, anlatacak çok şey var aklımda dolaşan. Bu aralar fiziksel durumumla doğru orantılı olarak ilgi alanlarımda genişliyor. Ve onlar genişledikçe ben yazamamak konusunda daha başarılı oluyorum.  4-5 satır yukarı bakıyoruz “Nasıl anlatsam, Nerden başlasam” ….

Velhasılı kelam her zamanki yöntemi deneyerek alıyorum klavyeyi elime. Düşünüp, taşınıp, kurgulayıp yazamayanlardanım ben. Düsturum; Klavyenin götürdüğü yere git …

Upuzuun bir girizgâhtan sonra; kötü, fena, beter ve hatta dahi rezil bir günün akşamında kısacık mesaj geldi telefonuma. Al bu blog senin güle güle oyna…. Şaşkınım, çocuklar gibi şenim… Hiç aklıma gelmeyen ama hep benimmiş gibi gelen bir oyuncağım oldu… Bir kez daha teşekkür ederim Banu….

Kusura bakmazsanız, buralarda kendi kendime konuşup, yazıp&çizip, gördüğüm, sevdiğim, isteyip te uzanamadığım ne varsa sizinle paylaşmak niyetindeyim.

Sağ ayakla, Vira bismillah deyip, başlıyoruz…. Yolu açık olsun Nutellamın ;)




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder